ผญา สงกรานต์
ใกล้สิเถิงเดือนห้า เมษา ศุภมาสศักราชเคลื่อนเข้า เนาตั้ง นั่งขาลศุภวารเวียนพ้น อีกบ่ดน ปีใหม่ผู้ที่อยู่ทางไกล พากันเตรียมต่าวบ้าน สถานห้องแห่งภูมิพากันซุมโสส่อ ไผเด้นอสิเป็นหมู่คนมีคู่กะไคดอก ได้เว้า จาเอิ้นบาดต่าวเมือพอได้เฝือเฟือฝั่น จูงแขนกัน หิ้วของซ่อยมือจับกันเกี่ยวก้อย สำออยเอื้อน โอบแอวบางผ่องยกจอกแก้ว เสียงแซวแซว ฮ้องโห่บางผ่องโสผู้บ่าวน้อย หัวยุ้ม ผ่องอายบางผ่องพายถงเป้ง กระเป๋าปูม แบกกระสอบนั่งถ่าจอบรถเข่า โสเว้าอยู่สนี (สถานี)เทื่อหนึ่งปี เมือบ้าน สงกรานต์ไปยามแม่ซุมเถ่าแก่พี่น้อง ฉลองตั้ง แต่งบุญเพื่อเป็นทุนเมือหน้า อนาคะตา ลับโลก พระว่านอหายทุกข์โศกบ่อนเบื้อง บรรเทาบ้าง หากว่าไคทำจิตใจขาวแจ้ง เพื่อเป็นแสง กุศลส่งเจตประสงค์เป็นที่แล้ว แนวนั้นจั่งว่าดี ท่านเอ้ย
