วันเสาร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2564

ธรรมชาติยังคงสวยงามเสมอ

ธรรมชาติยังคงสวยงามเสมอ

.คันอยากขึ้นขี่ช้าง ให่เข่าป่าหาบุ
อยากเป็นครู บ่เฮียน ฤ.สิห่อนเห็นแจ้ง
อยากเห็นแสงกะบองไต้ ชุมขี้ยางบ่ขุดท่อ
มีแต่ขอ บ่อสร้าง ไผ๋นั้นสิว่าดี..


คันอยากขึ้นขี่ช้าง ให่เข่าป่าหาบุ
อยากเป็นครู บ่เฮียน ฤ.สิห่อนเห็นแจ้ง
อยากเห็นแสงกะบองไต้ ชุมขี้ยางบ่ขุดท่อ
มีแต่ขอ บ่อสร้าง ไผ๋นั้นสิว่าดี..


#ທຳມະຊາດບ້ານເຮົາ
#ธรรมชาติยังคงสวยงามเสมอ

วันเสาร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2564

ຜະຫຍາ อ้ายฮักเจ้าเด้อ -..

ຜະຫຍາ
อ้ายฮักเจ้าเด้อ -.. 

ถึงความฮักสองเฮาสิก้าวต่อไปบ่ได้ 
จั่งได๋กะขอให้น้องฮู้ว่า 
"อ้ายฮักเจ้าเด้อ"..

สิจั่งได๋กะตามหล่า เส้นทางลามาถึงฝั่ง
หม่องเส้นชัยความหวัง บ่ถึงฝั่งได้เคียงน้อง
อยากโฮฮ้องว่าฮักหลาย หากเขาดีกว่าอ้าย
ความสบายมีพร้อมกว่า ขอยอมรับแล้วทูนหัว

ความลงตัวชีวิตเจ้า บ่ขอเข้าไปทัดทาน
จากน้ำตาลเหมิดหวานล่อ ซ่ำเอาเครือกอฮอ
มาทาคอให้ข่มขื่น อ้ายบ่ฝืนดอกน้องหล้า
ไปเถิดจ้าอย่าห่วงเลย

 จากที่เคยมีคำเว้า
ว่าสองเฮาเป็นเงาคู่ เปลี่ยนจากเฮาเป็นเขาคู่
อ้ายสิสู้ดอกหวั่นไหว น้ำตาไหลลามใบหน้า
เช็ดเองนาบ่ต้องห่วง บ่ใหญ่หลวงสำหรับอ้าย
ตัดใจด้ายหากเอ่ยลา ให้ไปดีซะเด้อหล่า
รักอำลาแพ้เขาคัก คำสุดท้ายผู้พ่ายรัก
สิขอทักกล่าวเว้า ว่า "ฮักเจ้าคือเก่าเด้อ".


วันศุกร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2564

สู่ขวัญข้าว 3ຄ່ຳເດືອນ3

สู่ขวัญข้าว 3ຄ່ຳເດືອນ3

การทำพิธีเชิญขวัญข้าว เรียก สู่ขวัญเข้า ข้าวเป็นอาหารหลักของคนอีสาน - ลาว 
คนอีสาน - ลาวถึงจะได้กินขนมนมเนยก็ไม่ลืมข้าวเหนียวนึ่ง กินข้าวเหนียวนึ่งลงไปรู้สึกมันอิ่มท้อง ดังนั้นชาวอีสานจึงนิยมทำนามาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์จนถึงปัจจุบัน แม้อาชีพอื่นจะดีกว่าก็ไม่ลืมนา พ่อแม่อีสานสอนลูกหลานว่า สิบพ่อค้ากะมาไหว้พ่อนา พ่อค้าถึงเขาจะมีเงินทองเขาก็กินเงินทองไม่ได้ ถ้าเรานัดเล่นงานพ่อค้าเพียงไม่ขายข้าวอย่างเดียว พ่อค้าต้องหมูบกะแต จริงหรือไม่ไม่ทราบ (เพราะสมัย พ.ศ. ๒๕๕๗ นี้ ชาวนาเป็นหนี้พ่อค้า กู้หนี้ยืมสิน ขอสินเชื่อปุ๋ยเขามา เอิ้นว่า ขายเข้าเขียว คือ จำนองข้าวล่วงหน้าไว้ตั้งแต่ยังไม่ออกรวง แถมยังถืกรัฐบาลขี้โกงรับจำนำเข้าให้กระดาษแผ่นเดียว ขึ้นเงินบ่ได้อีก)



Cr:ถาพ www.m-culture.go.th

ศรี ศรี วันนี้แม่นวันดี วันเศรษฐีอมุตโชค วันชาวโลกชื่นชม วันพระบรมกุกุสันโธทนะ ลงมาเกิด ลงมาเปิดโลกา พระสัตถาผู้ก่อ ตั้งแต่หน่ออรหันต์ มารวมกันอยู่ในโลก จั่งเป็นโชคปฐพี ท่านเศรษฐีปลูกข้าว เอาใส่เล้าในฉาง ยังมีนางหน่อนารถ ผู้ฉลาดเมืองคน ชื่อว่าสาวหน้ามนคิ้วก่อง คิงกลมค่องนางแมน เป็นลูกแถนลงป่อน มาอยู่บ่อนพาราณสี เป็นนารีผุดผาด อยู่ปราสาทสามหลัง ไผได้ฟังชมชื่น ดีล้นหลื่นคนทั้งหลาย ปานเดือนหงายผิวผ่อง คิงกะค่องงามงอน ตาออนซอนนวย นาด ผิวพรรณคาดเครื่องไพฑูรย์ คนมีบุญมาสู่ มีนามอยู่ว่าโภสพ คอคางจบคิ่วก่อง แขนขาค่อง ปานมะที สาวเศรษฐีหยาดย้อย คิดค้อยๆ อยู่ในใจ ไผสิไปนำเอาข้าว พระพ่อเจ้าโกรธา ตามไปหา บ่พ้อ จั่งให้น้อยหน่อนารี ไปขอพรพระฤาษีอยู่ในถ้ำ จั่งลุก้ามในผา จั่งได้มาเมล็ดข้าว จั่งได้เว้าต่อ กันมา มีผญาปัญญาล้ำเลิศ คนจั่งเกิดมาหลาย คนบ่ตายเพราะมีข้าว จั่งได้เป็นพระพุทะเจ้ากุกุ เพราะบุญชูถวายบาท จั่งฉลาดคนเฮา

ว่ามาเยอขวัญเอย ทั้งข้าวจ้าวและข้าวเหนียว เจ้าอย่าเหลียวไปทางอื่น เจ้าอย่าตื่นไปไส อย่าไปไกลจากต่า เจ้าอย่าว่าคนมายี เจ้าอย่าว่าคนมาสีมาตำมาเหยียบ เจ้าอย่าเปรียบเป็นดิน ดอน คนออนซอนบ่อึดอยาก คนเหลือหลากในโลกา เชิญเจ้ามาอยู่ในเล้า คนกินเจ้าโภชนา แม่น มีผลากะบ่แล้ว แม่นมีแก้วกะบ่เอา คนมาเซาช้องส่อ ออนซอนหน่อโภชนัง กินอี่หยังบ่ท่อเจ้า บ่ท่อ ข้าวขาวๆ ใหญ่เป็นสาวและเป็นบ่าว เขาบอกกล่าวกันมา ข้าวอยู่นาเอาใส่เล้า เขาเอาเจ้ามานอน เฮือน เป็นปีเดือนได้เลี้ยงลูก เอาข้าวปลูกฮอดข้าวปัดลาน เป็นข้าวสารอยู่ในต่า เอามาหม่านึ่งหวด ลายสอง หอมฮองๆ หื่นเฮ้า จั่งเอาเจ้าเลี้ยงพระเถรา จั่งเอามาทำบุญตักบาตร บ่ได้ขาดพระตะถา คะตา มีปัญญาคนได้กินข้าว คุณของเจ้าเหลือแผ่นสุธา เหลือธาราสมุทรแม่น้ำ

คนทุกก้ำจึงแข็งแรง คนมีแฮงกินข้าวท่านบอก ของอยู่นอกบ่แม่นคนเฮา เขากะเอาหมู หมาเป็ดไก่ เขาเอาใส่ฮำแกลบโฮยดิน สัตว์เก็บกินตามมีตามเกิด แสนประเสริฐกว่าสิ่งทั้งปวง ยาม เป็นฮวงเขาเก็บเขาเกี่ยว ยามเจ้าเหี่ยวเป็นเฟืองใบเหลือง เอามาเถียงมัดไว้บ่แตก บ่ได้แจกไปใส มาใส คือดั่งใจมุงเฮือนกะได้ เถียงหลังใหญ่มุงเฟืองเกินหนา อยู่เถียงนาอาศัยบ่ขาด บ่ประมาท คุณโภชะนัง เอามาวางใส่เล้าเต็มอั่ง จั่งได้นั่งว่ามุมะมูลมา ว่ามาเยอขวัญเอย ขวัญเจ้านอนอยู่ท่ง นำเขียดจานา ขวัญบ่มาไปนำเขียดโม้ อย่าอ้าวโอ่นำหมู่ปูทาม ว่ามาเยอขวัญเอย นางข้าวจ้าวทั้ง นางข้าวเหนียว ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ต้นเขียวๆ ข้าวก่ำต้นบ่ต่ำข้าวดอ เกินงามนอนั้นเป็นข้าวงวง ช้าง ดำสับหว่างนั้นแม่นข้าวมันปู งามปูลูนั้นแม่นข้าวใหญ่ เขาดำใส่นาทาม เกินเผิ่นงามดำเลาะ ฮ่อง ฮวงเผิ่นก่องเป็นพวง

ว่ามาเยอขวัญเอย ขวัญเจ้านอนอยู่ท่งนำฮู นอนนำปูทั้งจี่หล่อ เชิญน้อยหน่อมาอยู่ฉาง เชิญคำนางมาอยู่เล้า เจ้าอย่าเศร้าเสียศรี ว่ามาเยอขวัญเอย ขวัญเจ้าตกอยู่น้ำในตม ขวัญเจ้าชม อยู่ไฮ่ ขวัญข้าวใหญ่ข้าวปลาเข็ง อย่าไปเส็งนำหมู่ อย่าไปอยู่นำปลา อย่าอยู่นาแดดฮ้อน ให้เจ้า ย้อนโงมา ให้เจ้าหวิดปากปลา ให้เจ้ามาไวว่อง อย่าอยู่ฮ่องนำทาม ให้เจ้างามมาอยู่ มารวมหมู่ นำกัน ว่ามาเยอขวัญเอย ขวัญเจ้าไปทางก้ำดินดำน้ำก่ำ ขวัญเจ้านำหมู่ม้า กุลาพุ้นให้ต่าวมา ว่า มาเยอขวัญเอย นกกะจิบเขาสิตอด พวกนกขอดสิคาบหนี ถึงเดือนปีจั่งออกจากเล้า สิเอาเจ้าหว่าน นาทาม เจ้าสิงามกว่าเก่า เอาไปไว้นาเหล่าดงดอน คนออนซอนต้นก่อง เอาไปใส่นาฮ่องปลายทาง เอาเจ้ามาเป็นข้าวเปลือก ให้เจ้าได้เลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน ได้กินทานสืบต่อ เป็นน้อยหน่อศาสนา ให้ เจ้ามามื้อนี้วันนี้ มาอยู่ในฉางมาอยู่ทางเล้าใหญ่ เบิ่งคางไก่สูตรแล้วงามหลาย คางไก่หวายโตลาย โค้งโน้ง คางมันก่งคือเกี่ยวเหล็กแหลม ตาเฮาแนมฝนดีปีหน้า หมอสูตรว่าพราหมณ์สวดขวัญมา เป็นราคาข้าวเหนียวข้าวจ้าว จั่งบอก กล่าว อุอะ มูล มา โภชะนา พิชาคะมัง สาธุ

Cr:บทความ www.isangate.com

วันเสาร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2563

ผญา:สาวลาวแม่น้ำโขง

ผญา:สาวลาวแม่น้ำโขง
   โขงเอ้ยโขงมาคั่น แบ่งไทยลาวออกจากกัน 
ตัดสัมพันธ์ให้ขาดมุ่น
ทูนหัวเอ้ยน้องแก้ว ใจมันแป้วย่อนห่วงนาง
เคยขึ้นโคกดอกต้าง เก็บดอกกระเจียวบาน
เคยควงแขนก่นกินูน ได้หมากเสียมกลับคืนบ้าน
เก็บดอกจานดอกอ้ม แซมผมให้น้องพี่
ผักลิ้นปี่ อยู่เลาะห้วย เก็บมาจิ้มกับป่นปลา
ลงนาวากับนางน้อง ล่องน้ำงึม ตั้งแต่เที่ยง
บ่ายสี่โมง กะยังเคียงข้างน้อง บ่ลาร้างห่างกัน
ไทเวียงจันทร์ล้านซ้าง นางเอ้ย อ้ายยังจื่อ
มือจับมืออี่น้อง กำแน่นบ่อยากวาง
เฮาสองคนแนบข้าง ยืนกอดกันเกลียวกลม
ใจระทมระทวยรัก ย่อนฮักนางสิลาร้าง
มื้ออื่นเด้อสิไกลข้าง ไกลจากสาวคิงบาง กลับโค้งเมืองไทยก่อน
หลอนมีบุญเมื่อหน้า สิมาเยี่ยมอีกเทื่อสอง เด้อหล่าเอ้ย...



วันอังคารที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2563

เบิ๊ดฮักอ้าย แล้วบ๋อหล่า



.เบิ๊ดฮักอ้าย แล้วบ๋อหล่า จั่งได่หลั่น คำจา
จั่งได่หว่า ระหว่างเฮา เซากัน เพียงนี่
หลายปี ที่เฮานั่น เคียงกัน ฟันฝ่า
กว่าสิมา ฮอดมื้อนี่ ลืมแล้วตี้ แก่นใจ...
...พอลืมตา อ้าปากได่ ใด๋จั่งหว่า สิขอถอย
ใด๋จั่งหว่า สิเชาคอย บ่ต่อฝัน คือวันกี้
มื้อที่เฮา หนีบ้าน มาทำงาน ในเมืองใหญ่
..น้องเว้าเทิง รถไฟ 
หว่าบ่ตาย บ่จากอ้าย จำบ่ได้ แล้วชั่นบ๋อ..หล่าเอย

วันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

สายลมหนาวมาเยือน

สายลมหนาวมาเยือน


  • สายลมหนาวโชยพานต้อง ทั้งใบตองเริ่มขุล่น
  • หน้าหนาวมาฮอดแล้ว สายฝนซ้ำสั่งลา
  • ข้าวในนาออกฮวงแล้ว เหลืองอร่ามงามไสว
  • โอนเอนตามสายลม บาดพัดโชยมาต้อง
  • โลกนี้หมุนไปเรื่อย วันเวลากะพ้นผ่าน
  • ฤดูกาลถึงขวบแล้ว กายเฮานี้กะเปลี่ยนไป
  • หน้าหนาวมาปีนี้ แสนเต็มทีอยากมีคู่
  • อยู่คนเดียวลูดอ้างว้าง หาไผหม่นบ่ห่อนมี
  • นอนเหน็บหนาวในหนุ่มเนื้อ น้าวหน่วงนี่หนักหนอ
  • จั๊กว่าปานใดน้อ สิมีคนมามัก สิโดดโตตำเต้น
  • เห็นข้าวงามปีนี้ หากราคาดีมีลุ้นอยู่
  • ว่าขายไปใช้หนี้กู้ คงเหลือสู้อยู่เป็นแสน
  • แต่หากจนใจแท้ แนวคุยสาวเว้าบ่เก่ง
  • หาเงินคำได้แล้ว สิหาเจ้า...ผุจั่งใด๋...น้อ
  • หรือสิหาสาวอยู่นี่ มีบ่บ้านมหา
  • ไผสิสนชาวนา เมตตาสิโตนบ้าง
  • แม่นหากมีมาเว้า สิหมายเอาเป็นเนื้อคู่
  • สิพาแก้มตูหลู สิพาแก้มตุ้ยลุ้ย มาลุยสู้แข่งหนาว...สั้นดอก

วันจันทร์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2562

อวยพรขึ้นบ้านใหม่

อวยพรขึ้นบ้านใหม่


ขึ้นบ้านใหม่ ให้มีแต่ความสุข เด้อ พี่น้อง


อันหมู่มวลความทุกข์ ให้ห่างหายไปสิ้น

ได้ทรัพย์สินเพิ่มขึ้น อายุยืนยาวยิ่ง

สิ่งใดดีให้หลั่งเข้า สิ่งใดฮ้ายให้หลั่งหนี

เป็นเศรษฐีพันล้าน นอนฝันดีหลับง่าย

สุขสำบายลื่นล้น จนคนเอิ้นว่าพระยา

พุทธรักษา ธัมมะรักษา สังฆรักษา

เทวดาคุ้มครอง ให้เจ้าของบ้านพร้อมครอบครัว

จงมีแต่ความสุขความเจริญ สุขสันหรรษา

ร่ำรวยไม่เลิกลา ร่ำรวยไม่บันยะบันยังตลอดไปเทอญ

โอม อุ อะ มุ มะ มูล มา สะทา โสตถี ภะวันตุ โน โหตุ สัพพะทา สาธุ เพี้ยง !

ธรรมชาติยังคงสวยงามเสมอ

ธรรมชาติยังคงสวยงามเสมอ .คันอยากขึ้นขี่ช้าง ให่เข่าป่าหาบุ อยากเป็นครู บ่เฮียน ฤ.สิห่อนเห็นแจ้ง อยากเห็นแสงกะบองไต้ ชุมขี้ยางบ่ขุดท่อ มี...